Zwaar bevochten eerste punt voor Schaakmat 1

Het heeft even geduurd maar eindelijk is er een dan succesje te melden van ons vlaggenschip. Na drie kansloze nederlagen werd er thuis met 4-4 gelijk gespeeld tegen Aartswoud. Even na half twaalf was het punt binnen.

Het ging als volgt:

Arjen en André werden op de borden 1 en 3 geconfronteerd met 1 b4. Dat daar totaal verschillende stellingen uit voort kunnen komen bleek al snel. Op het bord van Arjen ontstond een open stelling waarbij zwart al snel het initiatief nam. André koos voor een wat voorzichtigere opzet met gesloten stelling waarbij het kruit nog even droog werd gehouden. Het aanvankelijk actieve tegenspel van Arjen had tot gevolg dat er al snel wat stukken werden geruild. Binnen het uur was er een potremisestelling ontstaand en werd de vrede getekend.

De remise van Arjen viel bijna tegelijkertijd met de nederlaag van Edwin op bord 5. Als het gaat om de spektakelprijs dan zou Edwin die elke ronde moeiteloos winnen. Maar het rendement van zijn creatieve spel is dit seizoen helaas nog niet erg groot. Dit keer had hij voor de verandering wel de rokkade ingelast maar het was niet genoeg om de nederlaag af te wenden.

Aad was als derde klaar en het was een beetje treurig wat er op zijn bord gebeurde. Goede opening, degelijk middenspel, activiteit en een pion meer, en toen…..boem! mat achter Aad zijn paaltjes.

Op dat moment zag het er niet goed uit. 2,5-0,5 achter en op het bord van Peter was een verloren eindspel van T+ 4 pionnen tegen L + 2 pionnen verschenen. Als een ware Houdini wist Peter echter te ontsnappen met remise.

Chris speelde op bord 2 een prima pot en wist al snel de vijandelijke koning op de tocht te zetten. In de tactische verwikkelingen die volgden wist hij een stuk buit te maken en de partij was daarna snel uit.

Lang konden we helaas niet genieten van de aansluitingstreffer. Frans speelde aanvankelijk een sterke partij vanuit zijn vertrouwde Van Geet opening. Ergens was hij volgens mij dicht bij groot voordeel maar helaas werd deze mogelijkheid gemist. De partij eindigde in een anticlimax toen Frans pardoes een toren inleverde.

2-4 achter met alleen André en Joost nog aan de borden. Het was duidelijk; er moest gewonnen worden. (The dead or the gladiolus zou Louis van Gaal zeggen)

André kon gelukkig de stijgende lijn van de laatste weken doortrekken . Met de vijandelijke koning nog in het midden werd de stelling geopend en met een tactische grap werd een pion buit gemaakt. Toen de witspeler zich ook nog bezondigde aan het vrijwillig verzwakken van zijn pionnenstructuur was het snel gedaan. Pion numero 2 werd opgepeuzeld en de partij werd uitgemaakt met een aftrekschaak gevolgd door torenwinst.

Volgens goed gebruik was Joost als laatste bezig. We maakten ons geen zorgen; 2 pionnen meer, alle zware stukken geruild en naderende tijdnood voor zijn tegenstander. Maar dat was blijkbaar teveel weelde voor Joost; de eerste pluspion werd zo maar weggegeven en niet veel later ook de tweede. Het ging van kwaad tot erger en toen ook een derde pion verloren ging gaven we er geen stuiver meer voor. Joost was als een bokser die 9 tellen had gekregen en zijn tegenstander had de winst voor het oprapen. Maar toen ging ook bij hem het licht uit. Het zwarte paard sprong als door een wesp gestoken over het hele bord maar speelde niets meer klaar. Joost maakte hier gretig gebruik van en maakte alle pionnen op de koningsvleugel buit. Gedesillusioneerd gaf zijn tegenstander op. Een knotsgekke schaakavond met een passende ontknoping.

André Beemsterboer.